Bestorming van het Kasteel.

Na een eerste half jaar van dit seizoen met weinig medesupporters bij uitwedstrijden was het dan eindelijk zover dat er weer eens een echte bus met supporters naar de vreemde trok om onze witte leeuwen te steunen in de strijd om de punten. Na een aarzelend busje vol fans die mee gingen naar AGOVV was het afgelopen vrijdag een afgeladen dubbeldekker met enthousiastelingen die richting Rotterdam trokken om de match tegen Sparta bij te wonen. Natuurlijk hadden het goede spel en wedstrijdmentaliteit van de spelers hier wel een grote bijdrage in want dat er weer gevoetbald werd dat was de afgelopen wedstrijden wel duidelijk geworden. Natuurlijk was ik lekker op tijd met m’n gezinnetje naar het TATA stadion getrokken al was pas laat duidelijk of ik foto’s mocht maken van en vanuit het uitvak. We waren niet de enige die al vroeg aanwezig waren want er stonden al een paar groepjes te wachten en na enige tijd werden banners en vlaggen uit de kast gehaald en klaar gelegd voor de reis naar “het Kasteel” .

Mooi om te zien dat ook de jongste garde ruim vertegenwoordigd was en zodoende was er een mooie mix van jong en iets ouder.

De reis op zich verliep voorspoedig en ruim voor de warming up stond de bus voor het uitvak van het stadion , iedereen kon dus in alle rust naar binnen en de banners en vlaggen klaar leggen om een groet aan de spelers te brengen. Je zag aan de spelers dat ze blij waren met het grote aantal supporters dat was afgereisd naar Rotterdam. Voordat de wedstrijd begon was er een minuut stilte vanwege het overlijden van Sparta icoon Tonny van Ede wat gepaard ging met het afsteken van behoorlijk wat stadionfakkels.

 Een indrukwekkend gezicht en een ieder , dus ook het uitvak waren muisstil uit respect voor de overledene . Zo hoort het en dus alle complimenten aan onze supporters . Daarna natuurlijk het gevlag en de herrie die bij een wedstrijd horen maar voordat iemand echt goed besefte dat we een ruime voorsprong hadden stond het al 0-2 voor onze witte leeuwen. Wouter de Vogel en Jacob Walcott scoorden beide op geheel eigen wijze de nul één en nul twee voor ons Telstar.

De spelers lieten zien wat ze waard waren en dat het een goed team is en wil zijn. Voor elkaar door het vuur gaan is iets wat we lang niet gezien hebben maar als je nu kijkt hoe makkelijk plaatsen opgevuld worden met goede spelers die weten wat er gevraagd wordt dan maakt het al bijna niet uit wie er spelen. Als voorbeeld noem ik Jack Mills die Boelee vervangt alsof die zijn plaats had ingenomen maar ook Fafiani die weer mee begint te draaien en Olenski die er weer aan zit te komen. Vergeten we dan niet Kurbegovic en Gyasi die klaar staan om hun kans te pakken , dus een gezonde concurrentie waar de gehele ploeg beter van wordt .Hoe dan ook de vreugde in het uitvak op het Kasteel was uitbundig en zelfs de pijnlijke rode kaart van Wouter kon hier geen afbreuk aan doen.

Deze kaart viel voor de rust , zodat de witte leeuwen met tien man de tweede helft in moesten. Geweldig om te zien dat zelfs tien van onze jongens de Spartanen eigenlijk geen enkele kans gaven en al ruim voor het eindsignaal was een ieder er van overtuigd dat de overwinning binnen was. Echt met de billen knijpen was er niet bij en toen het laatste gefluit van de scheids daar was , kwam de ontlading , zowel spelers als supporters gingen uit hun dak. Ook de reservespelers kwamen naar het uitvak om de fans te bedanken voor de steun en dit laat maar weer eens zien dat het een team is geworden en dus alle spelers , ook die op de bank of tribune zitten hun beidrage aan deze mooie overwinning hebben.

Tevreden en met glunderende gezichten vertrokken wij uit het Rotterdamse , een op de trainer mokkende Spartameute voor het stadion achterlatend . (waar ken ik dit van?). Ondanks het tekort aan bier en vreemde luchtjes van een medesupporter waren we ruim voor middernacht weer thuis zodat ik weer eens lekker door de foto’s kon bladeren die ik geschoten had.

 Als ik dan de volgende dag in de IJmuider krant het overigens prima verslag van Monne Reitsma lees dan huilt mijn Telstarhart want de bij het stuk geplaatste foto van Wouter de Vogel is echt bagger en daar betaald men dan ook nog grof voor. Nou ja dan mag ik als amateur met opgeheven hoofd langs het veld lopen denk ik dan.

Tot TATA



Pieter