Eerst stond de wedstrijd tegen Fortuna op het programma en ik had er wel goede hoop op dat onze witte leeuwen weer eens een paar punten zouden kunnen pakken.
Na het nemen van de elftalfoto spoedde ik mij naar m’n plekkie achter het doel op noord om een aantal mooie plaatjes te kunnen schieten.
Helaas leende de eerste helft niet zo voor mooie actiefoto’s want onze jongens speelden nou niet echt dat je zegt mooi voetbal.
Er liepen dan ook al voor de rust een aantal supporters weg vanwege de 0-1 achterstand maar gelukkig waren dit geen echte fans want die blijven hun club steunen ook al gaat het slecht en mocht er op het veld iets gebeuren dan mis je dat wel mooi.
Gelukkig kwam de tweede helft onze Frank”the power”Korpershoek in het veld en werd er ineens 3-4-3 gespeeld waardoor er meer druk naar voren kwam en de spitsen meer ondersteuning kregen.
Het was dezelfde Frankie die de score opende en dit had een positieve invloed op de wedstrijd want de witte leeuwen wisten de match winnend af te sluiten na nog eens twee doelpunten van onze topspits Glynor Plet.
Feest dus want de drie punten waren binnen en dat was een mooie opsteker voor de maandagmatch tegen Cambuur Leeuwarden.
Eerst moest er nog even gewerkt worden die Maandag maar om kwart over vijf vertrok ik met het meerendeel van het gezin in de blauwe koektrommel naar Ljouwert alwaar maar weinig Friezen te bekennen zijn.
Het stadsfries wat daar gesproken wordt lijkt in de verste verte niet op het Fries dat ik gewent ben te spreken in Heerenveen en omstreken want het is meer Nederlands met een raar accent dat daar in Leeuwarden gesproken wordt.
De ontvangst was ook al zeer vreemd want ons mobiel moesten we maar in de wijk parkeren terwijl er in de bussluis die toch leeg bleef ,omdat er geen bus zou komen , ruimte genoeg was.
De grootste verbazing kwam toen we het uitvak binnenkwamen want ja dit kon je geen uitvak noemen het was meer een leeuwenkooi , wat dan wel weer toepasselijk was.
Dat een kleine achtduizend man zo bang kunnen zijn voor een zevental Telstarsupporters , ik weet wel dat wij met onze verschijning indruk maken maar zoveel?
Met moeite kon ik mijn lens door het net wringen en zo had ik vrij zicht op een klein deel van het veld.
De wedstrijd op zich was erg spannend moet ik zeggen en al was het geen hoogstaand voetbal er werd tenminste met inzet en beleving gespeeld en de 1-1 eindstand was naar mijn bescheiden mening dan ook wel terecht ook al hoop je natuurlijk altijd op meer.
Na een bedankje voor onze en de Cambuurstewards gingen we tevreden weer richting Velsen via de lange en donkere weg richting Zurich en de even donkere afsluitdijk.
Na een enerverende werkweek wachtte dan Vrijdagavond de altijd lastige uitwedstrijd tegen Den Bosch en voor deze gelegenheid was er een vliegende keep ingehuurd om ons naar het Brabantse te brengen en ook weer terug natuurlijk.
Daar de files eigenlijk weg bleven waren we ruim op tijd bij stadion de Vliert aangekomen en stonden we in de koude wind te wachten maar gelukkig mochten we het spelershome in voor een lekker bakkie.
Wel weer leuk is dat we toen gelijk even de loting voor het WK konden zien en ook menig Bosche speler kwam even kijken.
Dat ook onze jongens op de hoogte wilden zijn bleek wel toen onze Anthony naar binnen stapte en ons groette maar ook even een blik op het scherm wierp.
Op een gegeven moment maar m’n perskaart gehaald en naar het uitvak gelopen waar de gastvrije Boschenaren ons een vrij uitzicht op het veld gunden.
De wind was hier overigens wel heer en meester en al snel stond ik te klappertanden en met onvaste hand plaatjes te schieten.
Het overheerlijke broodje hamburger maakte overigens weer veel goed en vol goede moed waren we dan ook klaar voor de komende negentig minuten.
Na een kleine voorstelling van een aantal jonge dames mocht good old Sinterklaas de aftrap verrichten waarna de overige 22 spelers aan de wedstrijd begonnen.
Helaas waren de witte leeuwen geen schim meer van de mannen die in Leeuwarden een punt uit het vuur hadden gesleept want er kwam bijna geen pass op de plek van bestemming.
Doelpogingen zullen we het maar niet over hebben laat staan echte kansen want die waren er echt niet , daar men regelmatig achteruit speelde terwijl de bal toch echt in het doel van de tegenstander moet.
Waarom er zo behoudend werd gespeeld is mij echt niet duidelijk want wat was er te verliezen?
Liever had ik weer die 3-4-3 gezien met een drive naar voren zoals de tweede helft tegen Fortuna maar nee hoor niets van dat alles.
Dat je dan ook met 2-0 op je broek krijgt is niet echt verbazend maar als opsteker kreeg ons gezinnetje wel een dikke duim van Anthony Correia als dank voor onze komst en dat maakte wel weer iets goed.
Gelukkig merk ik wel dat toch het meerendeel van de spelers even richting uitvak komt voor een bedankje richting meegereisde supporters en dat siert de echte sportman.
Na nog een bakkie in het spelershome zijn we met de Keep achter het stuur weer naar huis vertrokken waar onderweg de spelersbus met een 160 op de teller in werd gehaald en dus was er niet eens kans om even naar de spelers te zwaaien die waarschijnlijk de samenvatting aan het bekijken waren.
Drie wedstrijden , vier punten maar met niet al te best voetbal en eigenlijk wil ik tegen alle spelers zeggen , al is er maar een kleine ruimte , schiet maar eens op dat doel en pass niet altijd eindeloos door want niet geschoten is altijd mis.
Tot TATA
Pieter
Mooi verslag! Netjes gedaan.
BeantwoordenVerwijderenIk ga morgen weer naar Telstar - FC Dorderecht [EINDELIJK WEER sinds mijn scheenbeen-breuk!!!!!] Ik vermoed op een 1-2 of 2-2. Of we winnen natuurlijk!