Van Lon kwam de melding dat er maar tien personen zich hadden opgegeven voor de bus , dus die zou niet gaan rijden .
Er was nog wel een optie om een klein busje te huren zodat de tien toch met elkaar naar de uitwedstrijd konden en dat voor dezelfde prijs.
Nou voor Sjakie en mijn gezinnetje geen probleem en dus stond het busje om vijf uur klaar bij ons TATA steel stadion om met het hele gezelschap af te reizen naar Apeldoorn alwaar de wedstrijd tegen AGOVV wachtte.
Er was een chauffeur geregeld , voorzien van alle benodigde papieren ,diploma’s en witte leeuwenhart , die ons keurig heen en terug bracht .(waarvoor dank Mario)
Op de heenreis waren er een paar kleine files maar alles bij elkaar waren we om even over zevenen al bij stadion Berg en bos , zelfs zonder tom-tom maar met jermo die alert was en de goede richting aan gaf.
Om voor iedereen de benodigde kaarten te verkrijgen gingen drie man , waaronder ikzelf, even buurten bij de supporters van AGOVV.
Mooi groot supportershome , compleet met groot beeldscherm ,ruime bar , veel trofeeën , sjaals etc. , en niet onbelangrijk een lekker koud biertje.
We waren zeer welkom en niemand die raar keek of een opmerking maakte , precies zoals het moet zijn , dus alle complimenten aan de gastvrije supporters van de Apeldoornse club.
Bij het betreden van het uitvak zag ik dat de ketel met gehaktballen al stond te pruttelen en op de schaal van Sjakie hadden ze een zeven als beoordeling gekregen.
Gelijk de camera maar gepakt en ja hoor de verlichting is voor foto’s nog steeds een drama maar ja ik had het er maar mee te doen.
De regen maakte het er ook al niet leuker op ondanks dat we lekker droog stonden maar toch sta ik liever met m’n lens door het hek.
Bij de witte leeuwen waren er best veel zieken en geblesseerden maar goed er stond toch een redelijk elftal en dus moest men aan de bak om een goed resultaat te halen.
Jammer genoeg stonden we al na een tiental minuten achter door een vrije trap die onbereikbaar voor Deckers de kruising in ging waardoor de witte leeuwen weer moesten proberen de achterstand weg te werken.
Dat er momenteel te weinig scorend vermogen is , is wel duidelijk want op het moment dat de tegenstander onze spits Plet aan banden legt is het met doelpunten maken eigenlijk al over.
Wel waren er een paar mogelijkheden maar echt gevaarlijk werden onze jongens niet alhoewel ons Telstar volgens mij wel het betere van het spel had.
Na de rust was het feest want voor onze neus stond in het doel van AGOVV doelman Postma die vrolijk toegezongen werd n.a.v. zijn sexfilmpje op youtube .
Diverse sexattributen werden de keeper vocaal toegeslingerd maar deze vatte het sportief op en deed voor ons vak even een duimpje omhoog.
Ook de tweede helft konden de witte leeuwen geen enkele keer het net van de tegenstander vinden en zoals vaak zie je dan dat er in de verdediging teveel ruimte komt waardoor de tegenstander er wel ééntje in schiet.
Met een twee nul nederlaag zijn we weer afgedropen richting Velsen tijdens welke reis ik me prima heb vermaakt met de door Lon aangereikte uigaves van het voetbalblad “goal” uit de jaren zeventig.
Mooi om te zien dat ons Telstar in de ranglijsten van de toenmalige eredivisie stond en dus mooi leesvoer voor elke supporter van de witte leeuwen.
Inclusief pitstop waren we rond half twaalf weer bij ons geliefde TATA stadion en dus snel naar huis voor een drankje , hapje en de samenvattingen.
Vrijdag met frisse moed naar de volgende tegenstander en hopelijk zal de witte leeuw nu wel brullen.
Tot TATA
Pieter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten