Het zou een interessante strijd worden , Telstar tegen FC Den Bosch , Plet tegen Caracciolo want dat waren de twee van de topscorers van de afgelopen wedstrijden.
Vol vertrouwen dus op naar het TATA steel stadion om eens te kijken of de spelers scherp genoeg waren om er een mooie wedstrijd van te maken.
Om even voor zeven waren we bij het stadion en mijn passagiers hadden gehoopt dat de bluetooth zuil van onze shirtsponsor
ATreeM er zou staan want op de Telstarsite was aangegeven dat de opstelling en een aantal andere zaken binnen te halen waren op je mobieltje.
Helaas waren de zuilen nog nergens te bekennen dus gingen vrouw-en zoonlief maar naar Oost waar ze hun vaste stekkie opzochten en ik ging gelijk door naar de persruimte voor het lekkere bakkie leut daar en de eventuele laatste nieuwtjes van de persmensen daar.
Na de verhalen over AZ en ELF voetbal ben ik maar eens naar buiten gegaan om het veld eens te bekijken en dat zag er op zich best goed uit ondanks de herfstbladeren die door de harde wind over de grasmat scheerden.
Toen de spelers het veld op kwamen voor de wedstrijd knalden er vanuit vak I confetti de lucht in , wat een mooi gezicht was en wat mij betreft mag dat best wel vaker want het geeft wel een mooi begin aan de wedstrijd en zal vast ook een oppepper voor de spelers zijn.
Voorafgaand aan de wedstrijd was er weer de elftalfoto met daarbij twee mensen van de wedstrijdsponsor , het motorhuis.
De witte leeuwen gaven wel de indruk scherp te zijn en dus ging ik vol goede moed naar mijn stekkie achter het doel om vanaf daar weer de nodige plaatjes te schieten.
Het zal nog wel de nodige overuurtjes kosten voor een nieuwe camera maar ik ben er wel aan toe want om van de kleine lens steeds over te schakelen naar de grotere is wel irritant als de wedstrijd al begonnen is en voor de foto’s in de pauze van de oud-spelers , die er ook nu weer waren , en aan het eind de man of the match weer wisselen van lens.
Maar goed dromen mag en net als autoliefhebbers staan te kwijlen voor een etalage van een garagebedrijf , sta ik vaak als kind in een snoepwinkel voor de ramen van een fotozaak te kijken.
Hoe dan ook er werd ook nog gevoetbald althans dat was wel de bedoeling en ik wou wel eens zien of onze spits nu de nodige steun zou krijgen of dat hij wederom in zijn eentje voor het gevaar van het doel van de tegenstander moest zorgen.
Al de goede bedoelingen ten spijt was het toch Den Bosch dat als eerste scoorde en wat er daarna gebeurde deed mij de moed in de schoenen zinken.
Onze jongens konden niet echt een vuist maken waardoor de tegenstander geen enkele moeite had om overeind te blijven , sterker nog ze konden de score op drie nul brengen al voor de eerste vijfenveertig minuten om waren.
Dit gaf weinig hoop voor de rest van de wedstrijd en ik was benieuwd of de witte leeuwen zich konden herpakken .
Niets was minder waar ondanks dat het 3-1 werd door een flinke blunder van de keeper van de Boschenaren die een vrije trap van Olenski knullig tussen zijn benen door liet glippen.
Even is er dan de hoop dat dit de wedstrijd doet kantelen en dat Telstar zich gaat herpakken , gaat vechten om een betere uitslag op het scorebord te krijgen.
Helaas viel het volgende doelpunt bij de tegenstander en hiermee was de wedstrijd echt beslist want onze jongens konden geen vuist meer maken maar dat wij , Telstar dus , maar één gele kaart moesten incasseren geeft wel te denken.
Eigenlijk had ik de tweede helft een mentaliteit van “dood of de gladiolen” willen zien maar jammer genoeg zat dat er niet in.
Na het eindsignaal heb ik nog wel snel even Correia met twee dames op de foto gezet want zij hadden namens het motorhuis Anthony tot man of the match verkozen .
Wel terecht denk ik aangezien onze rechtsachter altijd de volle 110% geeft , elke wedstrijd weer.
Weer terug in de hal m’n spulletjes maar weer in de tas gepakt en maar eens bluetooth ingeschakeld omdat de zuil aangaf dat deze nog werkte maar helaas geen ringtone , geen opstelling(lekker belangrijk) of wat dan ook.
Met de schouders naar beneden maar weer afgereisd naar de city of Velserbroek alwaar ik toch nog even heb genoten(van een lekkere irish coffee).
Tot TATA
Pieter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten