Een uurtje met Rodney Ubbergen.

Het is een zonnige ochtend als ik één van de laatste trainingen van dit seizoen 2009/2010 bekijk en zie dat de meeste spelers zich niet echt in het zweet werken.
Cees Kalk is samen met Rodney Ubbergen voorzetten en afstandschoten aan het oefenen maar ook het andere keeperswerk komt aan bod.

De grote groep is in tweeën gesplitst en het ene deel is onder leiding van Marcel Bout een rondootje aan het spelen , de andere helft onder Gideon Dijks is ook iets dergelijks aan het uitproberen.

Na het uitlopen aan het eind van de training komen Anthony Correia en Frank Korpershoek nog even buurten , wordt nog even het één en ander betreffende afgelopen competitie maar ook hun trainerschap bij VSV besproken.
Inmiddels heeft Rodney een plekje opgezocht naast mij , we hadden afgesproken om nog een gesprek te hebben aan het eind van het seizoen als sponsor van zijn wedstrijdshirt.
Normaal gesproken heb je voor dit gesprek bij het sponsordiner genoeg tijd maar aangezien ik voor de overige spelers en hun sponsors graag de uitreiking van het shirt wil vastleggen op de foto.
Ook was ik mede sponsor van Arvid Smit en bij deze dus ook aan hem de uitnodiging om aan het begin van het nieuwe seizoen een gesprek te hebben over zijn voetbalcarrière.
Ubbergen die mij net als een groot deel van de selectie altijd vriendelijk begroet is lekker ontspannen want het seizoen zit er op en hij heeft zich na de winterstop kunnen bewijzen als vaste doelman van de witte leeuwen.

Op de vraag hoe hij het afgelopen seizoen heeft beleeft verteld hij dat het seizoen hoopvol begon want ondanks de kleine selectie bij de eerste trainingen werden er prima oefenwedstrijden gespeeld tegen zowel NEC,jong Utrecht,ADO den Haag en EDO.
Jammer vind hij het dat aan het begin van de competitie nooit echt met Deckers en Krul heeft mogen strijden om de plek van eerste doelman.
Ik denk overigens wel ,zegt hij nadenkend , dat Jordy en ik Andre Krul goed competitie hebben gegeven waardoor hij niet kon verslappen en scherp moest blijven om zijn overigens wel verdiende plek onder de lat te behouden.

Toen Krul terug ging naar Utrecht en Kuperus ,die zijn plaats had ingenomen ,zijn plek als eerste doelman moest inleveren heb ik mijn kans gepakt want Jordy was geblesseerd en dus was ik ineens eerste doelman.
Die kans moet je dan pakken en zorgen dat je laat zien dat je die plek waardig bent en ik denk dat ik dat wel heb laten zien.
Op mijn opmerking dat een doelman de coach van de achterhoede moet zijn antwoord hij dat hij dat ook vind maar als je er niet goed voor staat in de competitie en de sfeer in de groep niet is zoals die behoort te zijn dan kun je niet altijd dat zeggen tegen je medespelers wat je zou willen want dat zou best wel eens averechts kunnen werken.

Als je resultaten haalt dan is de sfeer ook beter en minder gespannen waardoor je ook in het veld wel eens tegen een medespeler tekeer kan gaan zonder dat dat invloed op de relatie met die collega heeft.
Doordat ikzelf vaak met de camera achter het doel sta zie en hoor ik vaak dingen die je normaal gesproken op de tribune niet opmerkt en als ik bij de wedstrijd thuis tegen Cambuur zie dat Mark de Vries propjes gooit naar onze keeper wil ik wel weten of dat hem uit de concentratie haalt en hij het irritant vind.
Nee hoor lacht hij , dat is een spelletje en ik raap keurig de propjes op en gooi ze weg maar laat wel weten dat ik mijn doelgebied schoon hou en dat hij dus geen kans krijgt .

Overigens is Mark een geweldige sportman en kan ik het goed met hem vinden en alleen daarom al is het leuk om dat soort spelletjes te spelen , het hoort er bij.
Natuurlijk wil ik wel weten hoe het met de toekomst van onze doelman staat en ook daar is hij heel open in.
Ik heb afgelopen jaar als amateur gespeeld en moeten teren op mijn verdiende geld bij RBC zegt hij.
Nu is het zo dat ik graag op mijn eigen wil wonen met mijn vriendin en ja dan moet je wel wat zekerheid hebben en dat kan natuurlijk niet als amateur , ik hoop dus op een aanbieding waar ik mee vooruit kan en dan het liefste bij deze club want ik voel me hier prima op mijn plek.
Doordat ik als huisfotograaf na afloop het spelershome mag bezoeken heb ik ook kennis gemaakt met de ouders van Rodney en het zijn alleraardigste mensen die hun zoon bij elke wedstrijd volgen en op de tribune zitten.
Aan Ubbergen dan ook de vraag hoe dat zit en hij geeft aan dat zijn ouders hem van jongs af aan altijd gesteund en gevolgd hebben overal waar hij speelde.
Mijn ouders zijn geweldig memoreert hij , ze zijn er altijd en dat is voor mij erg belangrijk , dat geeft mij kracht en ben dan ook erg trots op ze.
Navraag over verdere familie leert dat zijn broer in de tv serie “huis van Anubis” speelt als Marcel en in België woont.

Natuurlijk wil ik graag weten wat zijn gedachtes over de supporters van de witte leeuwen zijn en krijg als antwoord dat die erg belangrijk zijn voor zowel de spelers als voor de club.
Iedereen heeft een uitgeproken mening en zo ook supporters die zeer betrokken zijn bij de club en ik ben blij met onze vaste kern aan supporters.
Op de vraag dat sommige uitvakken op gevangenissen beginnen te lijken door alle plexiglas en netten waar je door moet kijken heeft de doelman een uitgesproken mening want hij vind dat thuissupporters het goed moeten hebben wat betreft faciliteiten etc. maar de supporters in de uitvakken vind ik minder interessant alhoewel ik wel begrijp dat het het kijkplezier niet ten goede komt maar het zal nodig zijn denk ik dan.

Hij vind het wel belangrijk om goed contact te hebben met de supporters en dus ook bij uitwedstrijden , ik doe dit door voor de wedstrijd met oogcontact of het opsteken van de hand zodat ze weten dat ik het waardeer dat ze er zijn.
Na de westrijd is dit wel eens moeilijk vraag ik?



Ja dat is waar soms zit ik zo vol , vooral na de laatste nederlagen die we eigenlijk niet verdient hadden ,dan loop ik wel even over van emotie en zoek ik niet altijd direct na de wedstrijd contact met de supporters .
Als ik er weer bij ben na een aantal minuten dan lukt dat wel weer maar ja soms zit je echt even kapot en onze fans hebben denk ik zelf ook die momenten gehad helaas.
Ten afscheid geef ik Rodney nog een foto en bedank hem voor het afgelopen seizoen , tevens wens ik hem een fijne vakantie en een wie weet tot volgend seizoen.
We zullen zien of de besprekingen opleveren wat ik graag wil is zijn antwoord.
Met een zwaai naar Marco verlaat ik voor het laatst dit seizoen ons stadion.

Tot TATA

Pieter