De seizoenkaarthouders krijgen na het bezoeken van de laatste vier thuiswedstrijden een bier of fris fanpakket en in de losse verkoop zijn de kaartjes spotgoedkoop.
Nu kwam er vrijdag wel een hele sterke opponent naar Velsen maar een ieder had na de prima tweede helft tegen Emmen , een week eerder , toch wel kleine hoop dat er tegen Cambuur misschien wel een puntje te pakken was.
Uniek was wel dat er twee wedstrijdsponsors waren wat voor mij wel een probleem met zich meebracht want normaal gesproken maak ik de elftalfoto met de sponsor maar hoe nu als er twee zijn.
Gelukkig was Sander bereid om met mijn tweede toestel de elftalfoto van Cambuur te maken zodat ik die van de witte leeuwen kon schieten dus na het bakkie in de persruimte even een kleine instructie gegeven en dan maar afwachten of alles goed gaat.
Even voor achten was het inderdaad al lekker druk in het stadion en ben ik maar begonnen met het maken van de plaatjes want ook was er nog een jubilaris en die wou ik ook nog even vastleggen.
Raymond “viva” Fafiani ging zijn honderdste wedstrijd spelen voor de witte leeuwen en voor hem heb ik altijd veel waardering gehad vanwege zijn spelinzicht en geweldige techniek.
Na alle foto’s die , op de elftalfoto van mij na , prima gelukt waren ging ik naar mijn bekende stekkie op noord en later ook op oost om de wedstrijd te volgen en alles vast te leggen.
Geboeid heb ik eigenlijk meer de wedstrijd gevolgd dan plaatjes geschoten want onze jongens hadden goed grip op de wedstrijd en waren volgens mij beslist niet de onderliggende partij ondanks het grote verschil op de ranglijst.
Van dichtbij vallen dan wel wat dingen op , zoals Mark de Vries , een boom van een aanvaller maar wel een speler die het van z’n fysieke kracht en intimidatie van z’n tegenstander moet hebben want ondanks het feit dat hij veel doelpunten maakt is het beslist geen geweldige voetballer.
Het viel mij op een gegeven moment op dat hij iets naar het doel van Ubbergen gooide , ik kon niet goed zien wat het was , waarna onze doelman het op pakte en achter de lijn gooide.
De aanvaller van Cambuur pakte vervolgens iets uit z’n kous en wierp dit weer richting doel onderwijl uitdagend naar Ubbergen kijkend.
Hoe dan ook het had geen invloed op het werk van onze doelman want hij speelde een geweldige wedstrijd.
Tot een kwartier voor het einde van de wedstrijd bleef de match in evenwicht maar net als tegen Emmen waren het de laatste tien minuten die de witte leeuwen de das om deden.
De gasten uit Leeuwarden wisten snel op een twee nul voorsprong te komen waarna onze jongens alles op alles zetten om iets aan die achterstand te doen.
Plet wist voor de 1-2 te zorgen en had zelfs grote kans op de gelijkmaker , wat helaas mislukte omdat een verdediger van Cambuur de bal vlak voor de lijn weghaalde.
Als je wederom na een prima wedstrijd weer met lege handen staat is dat wel frustrerend voor zowel de spelers als de supporters.
Na het vastleggen van de “man of the match” in de persoon van de prima keepende Rodney Ubbergen en een glaasje in het spelershome ging ik toch met vertrouwen voor de volgende wedstrijd naar huis.
Met deze manier van spelen , deze instelling en de steun van de supporters gaan die punten er komen en het is maar dat RBC het weet want zij gaan volgende week met lege handen naar huis.
Tot TATA
Pieter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten