Regen , doelpunten en ballen.

Op het moment dat we gingen vertrekken voor een uitwedstrijd naar het land van de hunebedbouwers moest het weer zo nodig gaan regenen terwijl het de hele week redelijk lekker weer was geweest . Hoe dan ook om vier uur stond Sjakie opgewekt op de deurbel te meppen om zich als chauffeur van die dag te melden bij ons.

 Met bij elkaar drie kwartier aan file en werkzaamheden als vertraging kwamen we rond zeven uur aan bij het Univé stadion . Nadat ik mij had gemeld bij de informatiebalie ging ik ondanks het druilerige weer opgewekt naar het uitvak. Doordat we niet wisten hoeveel tijd we nodig waren om in Emmen te komen hadden we maar geen pitstop ingelast onderweg , dit hield wel in dat we ons uitgehongerd (was ons wel aan te zien ook)op de ballen stortten , die dan ook binnen no-time naar binnen werden gewerkt. Wat de kwaliteit van de bal betreft liep de beoordeling van een zeven tot een 7 en een half , prima bal dus op Schooneberg ook maar eens tijd voor de XXLBAL? Voor de muzikale omlijsting had de plaatselijke club een dweilorkest uitgenodigd maar waar normaal gesproken vrolijke deuntjes ten beste worden gegeven werd er hier de feestmuziek op een beetje droevige wijze uitgevoerd alsof het een begrafenis betrof.

 Het bleef maar regenen en om mijn inmiddels tevoorschijn gehaalde camera een beetje droog te houden klom ik maar een paar treetjes omhoog wat de foto’s niet ten goede kwam maar ja het was niet anders. Helaas waren er maar acht trouwe supporters afgereisd naar het verre en natte Emmen waarvoor respect. De wedstrijd was erg onderhoudend en de gehele 94 minuten heb ik mij eigenlijk meer met het voetbal bezig gehouden dan met foto’s maken maar dat belette mij niet om hier en daar een paar leuke plaatjes te schieten. Onze witte , in het bruin gehulde , leeuwen hebben ons mooi en goed voetbal laten zien maar ook momenten waarbij mijn haar recht overeind ging staan(voor zover dat mogelijk is).De mooie momenten van de goals en dan vooral die van Olenski die uiting van vreugde en bevrijding liet zien die ik van hem nog nooit had gezien , wat een mooi moment ook dat hij ook de vreugde nog even deelde met de acht in het uitvak.

 Wat betreft onze verdediging was ik wat minder te spreken want hier bleek geen sprake van miscommunicatie maar van een geheel ontbreken daarvan , wat resulteerde in desorganisatie . Ik benoem dit zo omdat ik me behoorlijk heb geërgerd aan het feit dat menig verdediger niet wist waar de ander was of wat die deed , wie hier verantwoordelijk voor was laat ik open maar voor mij spreken de foto’s rondom de tegendoelpunten voor zich. Zo dat ben ik dan kwijt en desondanks was ik blij met het ene punt want eindelijk hadden we in de slotminuten eens geluk en kon Plat de 3-3 aantekenen in de extra tijd. Wat mij nog meer verheugde was om te zien dat sommige spelers , al was de wedstrijd wat speeltijd betrof al lang om , niet genoegen namen met de gelijke stand en die wilden na de gelijkmaker nog snel even aftrappen om te kijken of er nog meer in zat , helaas floot scheids Cairo , die overigens behoorlijk floot , snel af. Gelukkig kwamen een aantal spelers ons nog even bedanken voor onze steun en konden wij dan ook redelijk tevreden huiswaarts keren. Ook de terugreis bracht nog regen en oponthoud mee , op diverse plaatsen waren er werkzaamheden aan de weg en ondanks die verloren minuten , hulde aan de werkers aan de weg die voor ons in de nachtelijke uren aan het werk zijn.

Bij Amsterdam aangekomen was het inmiddels droog geworden en bleek dat de reporter van Telstar ons al die tijd had gevolgd , dan ga je wel ver hoor om ook alle verrichtingen van de fans te volgen maar ja ben zelf PP dus wie ben ik om daar over te oordelen. Al met al een geslaagde voetbalavond met veel doelpunten, regen , files en ballen.




Tot TATA

Pieter